Χαιρετισμός Προέδρου του Δ.Σ.
Σεβ. Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου Β' προς τους διαδικτυακούς επισκέπτες |
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
Η χρήση και ραγδαία εξάπλωση του internet στις μέρες μας είναι όχι απλώς δεδομένη, αλλά μια πραγματικότητα που καλεί όλους μας σε προβληματισμό και αφύπνιση. Δεχόμαστε και θαυμάζουμε το επίτευγμα, ανησυχούμε και αγωνιούμε για τους κινδύνους που διαφαίνονται.
Μια πρόσφατη μεγάλη έρευνα έδειξε ότι οι Αμερικανοί σήμερα αγαπούν εξίσου τον υπολογιστή και την τηλεόρασή τους και αφιερώνουν τον ίδιο χρόνο και στα δύο μέσα, περίπου 14 ώρες την εβδομάδα στο καθένα, ενώ η Μεγάλη Βρετανία είναι η πρώτη χώρα που έκανε τη μεγάλη ανατροπή: Δηλαδή, οι χρήστες ηλεκτρονικού υπολογιστή αφιερώνουν στο Διαδίκτυο 164 λεπτά ημερησίως, ενώ στην τηλεόραση «ξοδεύουν» 148 λεπτά. Εκεί, το Internet ξεπέρασε την τηλεόραση, και μάλιστα στις ηλικίες 16 έως 25 ετών, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει! Άλλες έρευνες δείχνουν πως το Internet μέσα σε 5 χρόνια άλλαξε τον κόσμο πολύ περισσότερο απ’ ό,τι η τηλεόραση μέσα σε 50 χρόνια!
Μήπως όμως εδώ βρίσκεται μία πρώτη ποιμαντική πρόκληση για την Εκκλησία μας;
Το να αρνηθείς να δεις κατάματα την πραγματικότητα, μάλλον βλαπτικό είναι για όλους μας. Άλλωστε η Εκκλησία μας πορεύτηκε πάντοτε διαλεκτικά μέσα στην ιστορία, προσλαμβάνοντας αλλά και μεταμορφώνοντας τον κόσμο.
Η ραγδαία εξάπλωση των Μέσων επικοινωνίας στον ψηφιακό πλέον κόσμο της εποχής μας, καθιστούν όλο και πιο σημαντική και χρήσιμη τη χρήση τους στην ποιμαντική διακονία.
Ο ψηφιακός κόσμος αποτελεί πλέον απαραίτητο εργαλείο στο ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας.
Όσο περισσότερο, οι σύγχρονες τεχνολογίες δημιουργούν πιο στενές σχέσεις, και ο ψηφιακός κόσμος διευρύνει τους ορίζοντές του, τόσο περισσότερο η Εκκλησία θα καλείται να ασχοληθεί ποιμαντικά με το ζήτημα, θέτοντας τα Μ.Ε στην υπηρεσία τού Λόγου του Θεού.
Από τους κληρικούς μας ζητείται σήμερα η ικανότητα να είναι παρόντες στον ψηφιακό κόσμο με σταθερή την πίστη τους στο ευαγγελικό μήνυμα, για να ασκούν το ρόλο τους ως εμψυχωτές κοινοτήτων που τώρα πια εκφράζονται όλο και συχνότερα μέσω των πολλών ψηφιακών φωνών (blog, facebook, ιστοσελίδες κ.α).
Η Εκκλησία καλείται να ασκήσει μια διακονία της κουλτούρας στο σημερινό ψηφιακό κόσμο, καλείται να ευαγγελίσει την κουλτούρα και τον πολιτισμό.
Άλλωστε η Εκκλησία διαχρονικά έχει αποδείξει ότι μπορεί να προσλαμβάνει και να αγιάζει οποιοδήποτε εργαλείο τίθεται στην υπηρεσία της. Αυτό για το οποίο καλείται λοιπόν σήμερα να απαντήσει είναι κατά πόσο έχει την ικανότητα να παρέμβει και να προκαλέσει μια οργανική διάδραση ανάμεσα σε αυτήν και τον ψηφιακό πολιτισμό, έχοντας ως στόχο το άνοιγμα αυτού του πολιτισμού στη γονιμότητα του Ευαγγελίου. Είναι θεμελιώδες και σταθερόν καθήκον της Εκκλησίας να μεταφέρει σε κάθε περιβάλλον, επομένως και στο διαδικτυακό, την πλήρη και ολοκληρωμένη αντίληψή της για τον άνθρωπο.
Ο ποιμαντικός τρόπος δεν είναι ένας και μοναδικός. Συνεχίζει να είναι ανοικτός και επομένως μπορεί να είναι και διαδικτυακός.
Το Διαδίκτυο, και γενικότερα η σύγχρονη τεχνολογία, παρά τα αρνητικά σημεία, που όλοι επισημαίνουμε, μας παρέχει τη δυνατότητα της επικοινωνίας με τους ανά τον κόσμο χρήστες για να μιλήσουμε σ’ αυτούς γύρω από την αλήθεια της Ορθοδοξίας. Φαίνεται πως είναι ο νέος οικουμενικός χώρος της ιεραποστολής και της μαρτυρίας. Η μοναξιά αποτελεί κυρίαρχο συναίσθημα εκείνων που απομονώνονται για ώρες στον κυβερνοχώρο, και ιδιαίτερα πολλών νέων ανθρώπων, που είναι παιδιά της σύγχρονης τεχνολογίας, γι’ αυτό και η χαρισματική προβολή της ορθόδοξης παράδοσής μας μπορεί να ζεστάνει καρδιές, να καταδείξει πως πρέπει να υπάρχουν κριτήρια επιλογής, να καλλιεργήσει την αληθινή επικοινωνία, να μιλήσει με τη γλώσσα του καθενός στην ψυχή του καθενός.
Κυρίως και πρωτίστως να οδηγήσει τον αποσβολωμένο αλλά και κουρασμένο από τις κατακτήσεις του άνθρωπο σε μια σχέση ισορροπίας με την κτίση, την τεχνολογία και τον συνάνθρωπο.
Η Εκκλησία μας, και στο ζήτημα του Διαδικτύου, ακολουθεί το δρόμο της διακριτικής υποδοχής, διδάσκει την ευαγγελική οδό της ισορροπίας αποφεύγοντας τις ακρότητες, και της πλήρους, δηλαδή, απόρριψης, που καταλήγει στη δαιμονοποίηση των πραγμάτων, αλλά και της ανεπιφύλακτης και ενθουσιώδους αποδοχής, υπογραμμίζοντας τους κινδύνους και τον πειρασμό της προσκόλλησης στην προσωρινότητα και φθαρτότητα.
Έχουμε πλήρη συναίσθηση όσον αφορά στην αληθινή αποστολή της Εκκλησίας στους δύσκολους καιρούς μας, να προσφέρει στον κόσμο το άνοιγμα του ουρανού και στον άνθρωπο την προοπτική της σωτηρίας, δηλ. να προσφέρει τον ίδιο τον Χριστό. Για την αποστολή αυτή, επόμενοι τοις αγίοις πατράσιν, που πρώτοι εκείνοι άνοιξαν καινοτόμους οδούς, χρησιμοποιούμε κάθε μέσον ως ποιμαντικό εργαλείο.
Παρά τα πολλά αρνητικά του σημεία, το Internet στην εποχή της παγκοσμιοποιήσεως μπορεί να γίνει σημαντικό ποιμαντικό μέσο στα χέρια της Εκκλησίας. Τα εκατομμύρια των ανθρώπων που καθημερινά πλοηγούνται στο ηλεκτρονικό σύμπαν δικαιούνται να ψηλαφήσουν την ελπίδα, να ανακαλύψουν τα θαυμαστά του Θεού και των ανθρώπων.
Πιστεύουμε ότι η Εκκλησία είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία και το Διαδίκτυο και να βρει τρόπους να διαδώσει τον λόγο του Κυρίου και μέσα από αυτά τα νέα μέσα! Είναι πάρα πολύ βοηθητικό και χρήσιμο να πλησιάσει τους νέους, και όχι μόνο, διά των μέσων, τα οποία εκείνοι χρησιμοποιούν και να τους μιλήσει για τον Χριστό.
Οι νέοι μας πλέον ασχολούνται με το facebook, αντί να πάνε μια βόλτα μέχρι την πλατεία και το προαύλιο της Εκκλησίας!
Χρέος και καθήκον της Εκκλησίας είναι να βρει νέους τρόπους προσέγγισης για να ακουμπήσει τις καρδιές των ανθρώπων, πάντα με τον προβληματισμό του «μη συσχηματίζεσθε αλλά μεταμορφούσθε».
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
